احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام17430 حدیث

الإمامُ عليٌّ عليه السلام :فنَظَرْتُ فإذا ليس لي رافِدٌ و لا ذابٌّ و لا مُساعِدٌ ، إلاّ أهلَ بيتي فضَنَنتُ بهم عنِ المَنِيّةِ ، فأغْضَيْتُ علَى القَذى ، و جَرَعْتُ رِيقي علَى الشَّجا .

امام على عليه السلام :پس، نگريستم و ديدم كه نه مرا يارى است و نه مدافعى و نه مددكارى مگر خاندانم. از اين رو، دريغم آمد آنان را به كام مرگ سپارم . پس، چشمِ خاشاك خليده را بر هم نهادم و با استخوانى در گلو، آب دهانم را فرو بردم.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج1 حدیث شماره : 18000949

نمایش منبع

عنه عليه السلام :فو اللّه ِ ما كانَ يُلقى في رُوعي و لا يَخطِرُ بِبالي أنّ العربَ تُزعِجُ هذا الأمرَ مِن بَعدِهِ صلى الله عليه و آله عن أهلِ بيتِهِ، و لا أنّهُم مُنَحُّوهُ عنّي مِن بَعدِه ··· حتّى رأيتُ راجِعةَ النّاسِ قد رجَعَتْ عنِ الإسلامِ يَدْعونَ إلى مَحْقِ دِينِ محمّدٍ صلى الله عليه و آله ، فخَشِيتُ إنْ لم أنصُرِ الإسلامَ و أهلَهُ أن أرى فيهِ ثَلْما أو هَدْما تكونُ المُصيبةُ بهِ علَيَّ أعظمَ··· .

امام على عليه السلام :به خدا سوگند حتى فكرش را هم نمى كردم و از انديشه ام نمى گذشت كه پس از پيامبر صلى الله عليه و آله عرب خلافت را از خاندان او بر كَنَد، يا پس از او مرا از عهده دار شدن آن باز دارد ··· تا آنكه ديدم گروهى واپس گرا از اسلام برگشته ، مردم را به نابودى دين محمّد صلى الله عليه و آله فرامى خوانند. پس، ترسيدم كه اگر اسلام و مسلمانان را يارى نكنم شاهد رخنه اى يا زير و رو شدنى در آن باشم، كه مصيبت آن بر من سخت تر ـ از محروم ماندن از خلافت ـ بود.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج1 حدیث شماره : 18000950

نمایش منبع

عنه عليه السلام :و ايمُ اللّه ِ، لولا مَخافةُ الفُرقَةِ بَيْنَ المسلمينَ ، و أن يَعودوا إلَى الكفرِ و يَعْوَرَّ الدِّينُ، لَكُنّا قد غَيّرْنا ذلكَ ما استَطَعْنا .

امام على عليه السلام :سوگند به خدا اگر بيم آن نبود كه مسلمانان پراكنده شوند و به كفر بازگردند و دين صدمه ببيند، بى گمان تا آن جا كه توان داشتيم اين وضع را دگرگون مى ساختيم.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج1 حدیث شماره : 18000951

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنَّ اللّه َ جَعَلَني إماما لِخَلْقِهِ ، فَفَرَضَ عَلَيَّ التَّقْديرَ في نَفْسي و مَطْعَمي و مَشْرَبي و مَلْبَسي كَضُعَفاءِ النّاسِ، كَيْ يَقْتَديَ الفقيرُ بِفَقْري، و لا يُطْغِيَ الغَنِيَّ غِناهُ .

امام على عليه السلام :خداوند مرا پيشواى خلق خود قرار داد. از اين رو، بر من واجب كرد كه درباره خودم و خورد و خوراك و پوشاكم همانند مردمان تنگ دست باشم تا نادار به نادارى من تأسى جويد و توانگر را توانگرى اش به طغيان و سركشى نكشاند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج1 حدیث شماره : 18000961

نمایش منبع

عنه عليه السلام :إنَّ اللّه َ تعالى فَرَضَ على أئمّةِ العَدلِ أن يُقَدِّروا أنْفُسَهُمْ بِضَعَفَةِ النّاسِ ، كَيْ لا يَتَبيَّغَ بالفقيرِ فَقْرُهُ .

امام على عليه السلام :خداوند بر پيشوايان عادل واجب كرده است كه خود را با مردم ناتوان همسان كنند، تا تنگدستىِ فقير، او را برنياشوبد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج1 حدیث شماره : 18000962

نمایش منبع

عنه عليه السلام :على أئمّةِ الحَقِّ أنْ يَتَأَسَّوا بأضْعَفِ رَعِيَّتهِمْ حالاً في الأكْلِ و اللِّباسِ ، و لا يَتَميَّزونَ عَلَيْهِمْ بِشَيْءٍ لا يَقْدِرونَ عَلَيْهِ ، لِيَراهُمُ الفقيرُ فَيَرْضى عَنِ اللّه ِ تعالى بما هُوَ فيهِ ، و يَراهُمُ الغَنِيُّ فَيْزَدادَ شُكْرا و تَواضُعا .

امام على عليه السلام :پيشوايان حق بايد در خوراك و پوشاك به تهي دست ترين فرد رعيت خود تأسّى جويند و با چيزى كه آنها قدرت تهيه اش را ندارند خود را متمايز نسازند؛ تا چون تهيدست آنان را ببيند، نسبت به وضعيت خود از خدا خشنود باشد و چون توانگر آنان را ببيند، بر فروتنى و شكر گزارى اش بيفزايد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج1 حدیث شماره : 18000963

نمایش منبع

عنه عليه السلام :لا يَحِلُّ للخليفةِ مِنْ مالِ اللّه ِ إلاّ قَصْعَتانِ: قَصْعةٌ يأكُلُها هُوَ و أهلُهُ ، و قَصْعةٌ يُطْعِمُها .

امام على عليه السلام :براى خليفه استفاده كردن از مال خدا جايز نيست مگر دو كاسه: كاسه اى كه خود و خانواده اش بخورند و كاسه اى كه به ديگران بخوراند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج1 حدیث شماره : 18000964

نمایش منبع

عنه عليه السلام :ألاَ و إنَّ لِكُلِّ مَأمومٍ إماما يَقْتدي بِهِ و يَسْتَضيءُ بِنُورِ عِلْمِهِ ، ألاَ و إنَّ إمامَكُمْ قَدِ اكْتَفى مِنْ دُنياهُ بِطِمْرَيْهِ و مِنْ طُعْمِهِ بقُرْصَيْهِ .

امام على عليه السلام :بدانيد كه هر پيروى را پيشوايى است كه به او اقتدا مى كند و از نور دانش او پرتو مى گيرد. بدانيد كه پيشواى شما از دنيايش به دو جامه كهنه و از خوراكش به دو گِرده نان بسنده كرده است.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج1 حدیث شماره : 18000965

نمایش منبع

عنه عليه السلام :إنَّهُ لَيسَ علَى الإمامِ إلاّ ما حُمِّلَ مِنْ أمرِ رَبِّهِ : الإبلاغُ في المَوعِظةِ ، و الاجتهادُ في النَّصيحةِ ، و الإحْياءُ للسُّنّةِ، و إقامةُ الحُدودِ على مَسْتَحِقِّيها ، و إصدارُ السُّهْمانِ على أهْلِها .

امام على عليه السلام :چيزى بر عهده امام نيست جز همان وظايفى كه پروردگار بر عهده اش نهاده است: جدّيت در موعظه و اندرز، كوشش در خيرخواهى و ارشاد، زنده كردن سنّت، اجراى حدود الهى بر آنان كه سزاوار آنند و رساندن سهام (بيت المال) به كسانى كه سهم مى برند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج1 حدیث شماره : 18000966

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ في كتابهِ إلَى الأسود بن قطبة ـ : أمّا بَعْدُ ، فإنَّ الوالي إذا اخْتَلَفَ هَواهُ مَنَعَهُ ذلكَ كَثيرا مِنَ العَدْلِ ، فَلْيَكُنْ أمْرُ النّاسِ عِنْدَكَ في الحَقِّ سَواءً .

امام على عليه السلام ـ در نامه به اسود بن قطبه ـ نوشت : اما بعد، چون والى از اين و آن هواخواهى كند او را از عدالت بسى باز مى دارد، پس، بايد در رعايت و اداى حق، ميان مردم تفاوتى ننهى.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج1 حدیث شماره : 18000967

نمایش منبع