امام على عليه السلام ـ در سخنان خويش در سرزنش اصحابش ـ فرمود : تا چند با شما مانند شتران جوان زخمين پشت و جامه هاى پوسيده مدارا كنم! جامه هايى كه چون از يك سو آنها را مى دوزند از سوى ديگر پاره مى شود . . . من مى دانم كه چه چيز شما را اصلاح مى كند و كجى و انحراف شما را راست مى گرداند ، اما من اصلاح شما را با تباه كردن خودم روا نمى دانم .

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج4 حدیث شماره : 21005734

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ مِن كَلامٍ لَهُ في سُحْرَةِ اليَومِ الّذي ضُرِبَ فِيهِ ـ : مَلَكَتْني عَيْني و أنا جالِسٌ ، فَسَنَحَ لي رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ، فَقُلتُ: يا رسولَ اللّه ِ ، ما ذا لَقِيتَ مِن اُمَّتِكَ مِن الأوَدِ و اللَّدَدِ ؟ فَقالَ : اُدْعُ عَلَيهِم ، فَقُلتُ : أبدَلَنِي اللّه ُ بِهِم خَيرا مِنهُم ، و أبدَلَهُم بي شَرّاً لَهُم مِنّي .

امام على عليه السلام ـ در سخنان خويش در سحرگاه روزى كه ضربت خورد ـ فرمود : نشسته بودم كه خواب چشمانم را رُبود و در اين هنگام پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بر من آشكار گشت . عرض كردم : اى رسول خدا! از امّت تو چه كژيها و دشمنيها كه نديدم؟ فرمود : نفرينشان كن . من گفتم : خداوند به جاى آنها، بهترين افراد را به من دهاد و به جاى من بدترين كس را بر آنان مسلّط كناد .

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج4 حدیث شماره : 21005735

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ فـي وَصِيَّتِـهِ لاِبنِهِ الحَسَنِ عليه السلام ـ : اِعلَمْ أنَّ الَّذي بِيَدِهِ خَزائنُ مَلَكُوتِ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ قَد أذِنَ لِدُعائكَ ، و تَكَفَّلَ لإِجابَتِكَ ، وَ أمَرَكَ أن تَسألَهُ لِيُعطِيَكَ ، وَ هُوَ رَحيمٌ كَريمٌ ، لَم يَجعَلْ بَينَكَ وَ بَينَهُ مَن يَحجُبُكَ عَنهُ ، وَ لَم يُلْجِئْكَ إلى مَن يَشفَعُ لَكَ إلَيهِ ··· ثُمَّ جَعَلَ في يَدِكَ مَفاتيحَ خَزائنِهِ بِما أذِنَ فيهِ مِن مَسألَتِهِ ، فَمَتى شِئتَ استَفتَحتَ بِالدُّعاءِ أبوابَ خَزائنِهِ .

امام على عليه السلام ـ در وصيّت به فرزند خود حسن عليه السلام ـ فرمود : بدان كه آن كسى كه ملكوت و خزاين دنيا و آخرت در دست اوست به تو اجازه داده است تا او را بخوانى و اجابت دعاى تو را ضمانت كرده و به تو فرمان داده است كه از او بخواهى تا به تو عطا كند و او مهربان و بخشنده است . ميان تو و خودش حجابى ننهاده و تو را به آوردن واسطه و ميانجى وادار نكرده است . . . سپس كليدهاى خزائن و گنجينه هايش را كه همان دعا كردن و خواستن از اوست ، در اختيار تو نهاده است ؛ پس هر گاه تو بخواهى ، با دعا كردن درهاى گنجينه هاى او را مى گشايى .

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج4 حدیث شماره : 21005745

نمایش منبع