حديث و آيات: 155. نهايت محبّت، تا مرز گناه

امام كاظم عليه السلام: سَاَلَ رَجُلٌ رَسولَ اللّه صلي الله عليه و آله: ما حَقُّ الْوالِدِ عَلى وَلَدِهِ؟ قالَ: لا يُسَمّيهِ بِاسْمِهِ، وَ لا يَمْشى بَيْنَ يَدَيْهِ، وَ لا يَجْلِسُ قَبْلَهُ، وَ لا يَسْتَسِبُّ لَهُ؛

مردى از رسول اكرم صلي الله عليه و آله پرسيد: حقّ پدر بر فرزند چيست؟ فرمودند: پدر را به نامش صدا نزند و جلوتر از او راه نرود و قبل از او ننشيند و باعث ناسزاگويى ديگران به او نشود.

نمایش منبع

بازگشت به : 155. نهايت محبّت، تا مرز گناه

امام على عليه ‏السلام ـ در توبيخ اصحاب خود ـ فرمود:

أما والّذي نَفسي بِيَدِهِ لَيَظهَرَنَّ هؤلاءِ القَومُ علَيكُم، لَيس لأنّهُم أولى بِالحَقِّ مِنكُم، ولكنْ لإسراعِهِم إلى باطِلِ صاحِبِهِم (باطِلِهِم)، و إبطائكُم عَن حَقِّي؛

هان! سوگند به آنكه جانم در دست اوست، اين جماعت بى‏‌گمان بر شما چيره خواهند شد، نه به خاطر اينكه آنان از شما برحقّ‏‌ترند، بلكه بدان سبب كه آنان در حمايت از باطل امير خود مى‏‌شتابند و شما در حمايت از حق من كندى مى‌كنيد.

نهج البلاغه، خطبه 97

ادامــه »

:: دسته بندي احاديث بر اساس نام معصوم(ع) ::

ادامــه »

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685