حديث و آيات: سپاه

امام على عليه السلام ـ در فرمان[نامه] حكومت مصر به اشتر ـ نوشت : «سپاهيان، به اذن خدا، دژهاى مردمند و زيور واليان و مايه توانمندى و ارجمندى دين و وسيله امنيّت. مردم جز با بودن سپاهيان پايدار نمى مانند و سپاهيان نيز جز با خراجى كه خداوند براى آنها مقرّر فرموده است، قوام نمى گيرند، آنان به وسيله خراج در جهاد با دشمنانشان توانا مى شوند و كار خود را بدان سامان مى دهند ···
پس، از سپاهيان خود آن كس را به فرماندهى برگزين كه به نظر تو براى خدا و پيامبر او و پيشوايت از همه خير خواه تر است و از همه پاكدامن تر و بردبارتر ؛ كسى كه دير به خشم آيد و با پوزش خواهى [فرد مورد غضب ]آرام گيرد، با نا توانان مهربان باشد و با زورمندان قاطع، خشونت او را بر نينگيزد و ناتوانى او را بر جاى ننشاند.