حديث و آيات: اِشمويل عليه السلام

بحار الأنوار ـ به نقل از ابن اثير در الكامل ـ : پس از آنكه الياس از ميان بنى اسرائيل رفت، خداوند يَسَع را فرستاد و او تا زمانى كه خدا خواست در ميان آنان به سر برد و سپس از دنيا رفت···تا آن كه خداوند اِشمويل را فرستاد و طالوت را پادشاه آنان كرد و صندوق را به ايشان بازگرداند. از وفات يوشع تا رسيدن نبوّت به اشمويل 460 سال فاصله شد
از جمله داستان هاى اشمويل اين است كه چون روزگار سختى و بلا بر بنى اسرائيل به درازا كشيد و دشمنان به [نابودى] آنان طمع بستند··· از خداوند خواستند برايشان پيامبرى بفرستد تا در كنار او بجنگند. خاندان نبوّت همگى از بين رفته بودند و از آنها تنها يك زن حامله باقى مانده بود··· آن زن پسرى به دنيا آورد و نامش را اِشمويل گذاشت كه به معناى «خدا دعايم را شنيد» است.