در دنيا چون مسافران باشيد

امام على عليه السلام ـ در خطبه روز فطر ـ : دنيا سرايى است كه خداوند براى اهل آن ، فنا خواسته، و كوچيدن از آن را برايشان مقدّر ساخته است. بنا بر اين، هر آنچه در دنياست ، تمام شدنى است، و هر كه در آن گام نهد ، از بين رفتنى . با وجود اين، دنيا شيرين و لذيذ است، و خوشايند و دل نشين. خود را براى طالبش آرايش كرده است، و به دلِ خواهانش مى چسبد. شخص آزمند ، آن را خوش مى يابد، و انسان بيمناكِ ترسان ، از آن بيزار است.
پس ـ خدايتان رحمت كناد ـ از دنيا با بهترين توشه اى كه در اختيار شماست ، كوچ كنيد، و جز به قدر كفاف ، از آن مجوييد، و در دنيا چونان مسافرانى باشيد كه در منزلى فرود آمدند و از كمترين سايه آن استفاده كردند و سپس در پى كار خويش رفتند. در دنيا به ناز و نعمتى كه مرفّهان از آن
برخوردارند ، چشم مدوزيد، و در آن به خويشتن محروميت دهيد؛ چرا كه اين كار ، حساب [روز قيامت [را سبك تر مى كند و به نجات ، نزديك تر است.

امام على عليه السلام : بدانيد ـ اى بندگان خدا ـ كه مؤمن ، شب را به روز و روز را به شب نمى رساند ، مگر آن كه نفْسش در نزد او متّهم است؛ پيوسته آن را سرزنش مى كند و از آن ، [كار و عبادتِ] بيشتر مى طلبد. پس، همچون كسانى باشيد كه پيش از شما رفتند و كسانى كه پيش روى شما در گذشتند . آنان ، همانند كوچ كنندگان ، خيمه خويش را از دنيا برچيدند و آن را منزل به منزل ، پيچيده داشتند .