مسابقه
از محلّه حَفيا تا مسجد بنى زُرَيْق به مسابقه وا داشت و سه نخله خرما ، جايزه آن قرار داد . به نفر اوّل ، يك نخله ، به نفر دوم [كه سرِ اسب او مقابل كَفَل اسب اوّل بود ، ]يك نخله ، و به نفر سوم هم يك نخله خرما بخشيد . گروه ديگر ، دست از مسابقه كشيدند و گفتند : گروهى كه پيامبر صلي الله عليه و آله در آن است ، شكست نمى خورد .
پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود : «تيراندازى كنيد . من با هر دو گروه ، تيراندازى مى كنم» ، و با هر گروه ، تيرى انداخت . هيچ يك از دو گروه نتوانستند برنده شوند . آنها پيوسته تيراندازى مى كردند و فرزندان خود را نيز در مسابقه شركت دادند و فرزندانِ فرزندان خود را نيز شركت دادند؛ ولى هيچ يك از دو گروه،برنده نشدند.
گفت : بلى . پيامبر خدا ، اسب خود را به عنوان جايزه تعيين كرد و برنده شد و از اين كار ، خشنود گشت .
على عليه السلام ، بيرون آمد و سراقة بن مالك را فرا خواند و گفت : «اى سراقه! آنچه را پيامبر صلي الله عليه و آله در كار اجراى مسابقه بر گردنم نهاد ، بر گردن تو نهادم . پس ، هرگاه به محلّ حركت اسب ها (نقطه آغاز مسابقه) رسيدى ، اسب ها را به صف كن و فرياد برآور : آيا كسى هست كه اسب خود را لجام نزده باشد ، يا كودكى به همراه داشته باشد و يا اسب خود را زين نكرده باشد؟
اگر كسى پاسخ نداد ، سه بار تكبير بگو و با تكبير سوم ، فرمان حركت بده . خداوند ، هر كه را خواهد ، پيروز مى گرداند» . على عليه السلام ، خود ، در نقطه پايان مسابقه مى نشست و خطّى مى كشيد و دو مرد را رو در رو در دو طرف خط مى نشاند ، به گونه اى كه خط ، رو به روى انگشت شَست پاى آنان باشد و اسب ها از ميان دو نفر عبور كنند ، و به آن دو مرد مى فرمود : «اگر يكى از اسب ها يا دو گوش يا يك گوش و يا افسار از خط گذشت ، [سواركار] آن را برنده بدانيد و جايزه را به وى دهيد و اگر ترديد داشتيد ، هر دو را برنده بدانيد و جايزه را تقسيم كنيد ، و اگر دو اسب با هم به خط رسيدند ، كوچك تر بودن اسب را ملاك [پيروزى] قرار دهيد ، و [بدانيد كه] در اسلام ، جَلَب (آزار دادن اسب و فرياد زدن بر سرِ اسب به جهت افزودن بر سرعت او) و جَنَب (اسب يدك به همراه داشتن كه در نيمه راه مسابقه از آن استفاده كنند) و شغار (كمك كردن به يكى از مسابقه دهندگان) ، منع شده است» .
امام كاظم عليه السلام:
لَيْسَ مِنّا مَنْ لَمْ يُحاسِبْ نَفْسَهُ فى كُلِّ يَوْمٍ فَاِنْ عَمِلَ خَيْرا اسْتَزادَ اللّهَمِنْهُ وَ حَمِدَ اللّهَ عَلَيْهِ وَ اِنْ عَمِلَ شَيْئا شَرّا اسْتَغْفَرَ اللّهَ وَ تابَ اِلَيْهِ؛
از ما نيست كسى كه هر روز اعمال خود را محاسبه نكند تا اگر نيكى كرده از خدا بخواهد بيشتر نيكى كند و خدا را بر آن سپاس گويد و اگر بدى كرده از خدا آمرزش بخواهد و توبه نمايد.
الاختصاص، ص 26
.jpg "دل و دیده")
.jpg "سالمترین دلها")
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685