انتخاب امام

كمال الدين : ـ سعد بن عبد اللّه قمى مى گويد: از امام مهدى عليه السلام سؤال كردم كه چرا مردم نمى توانند خود، امام را برگزينند؟ ـ حضرت فرمود: نيكوكار را برگزينند يا تبهكار را؟ عرض كردم: نيكوكار. فرمود: آيا امكان دارد كه از سر ناآگاهى از خوبى و بدى درون يكديگر، فرد فاسد و بدكارى را برگزينند؟ عرض كردم: بله. فرمود: علّت ، اين است. اينك براى تو برهانى مى آورم كه انديشه ات قانع شود.
آن گاه فرمود: به من بگو آيا پيامبرانى چون موسى و عيسى عليهما السلام كه خداوند آنان را برگزيد و بر آنان كتاب فرو فرستاد و از حمايت وحى و عصمت برخوردارشان ساخت و سران امّت [خود ]بودند و در قدرت انتخاب از آنان توانمندتر بودند، آيا ممكن است اين دو پيامبر با آن همه عقل و كمال علمى، اگر بخواهند انتخاب كنند، انتخابشان به يك منافق تعلّق گيرد و گمان برند كه او مؤمن است؟ عرض كردم: خير. فرمود: اما همين موسى كليم اللّه با آن همه عقل و كمال علمى و نزول وحى بر او، براى ميقات پروردگار خود، از ميان سران قوم و سردمداران سپاه خود هفتاد نفر را كه در ايمان و اخلاص آنها شك نمى شد، انتخاب كرد، اما انتخاب او بر منافقان تعلّق گرفت. خداوند متعال فرموده است: «موسى براى ميقات با ما هفتاد مرد از ميان قوم خود برگزيد و چون زلزله آنان را فرا گرفت گفت : پروردگارا! اگر مى خواستى ، آنان را و مرا ، پيش از اين هلاك مى ساختى . آيا ما را به [سزاى ]آنچه كم خِردانِ ما كرده اند ، هلاك مى كنى؟». پس، وقتى مشاهده مى كنيم كسى كه خداوند متعال او را به پيامبرى برگزيده است افسد را انتخاب مى كند و نه اصلح را و مى پندارد كه او اصلح است نه افسد، پى مى بريم كه انتخاب [امام ]تنها براى كسى رواست كه از نهانيهاى دلها آگاه است.