دشوارى به دست آوردن خشنودىمردم

الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ مِن وصيّتِهِ عليه السلام لابنِهِ الحسنِ ـ : فما طِلابُكَ لِقَومٍ إن كُنتَ عالِما عابُوكَ ، و إن كُنتَ جاهِلاً لَم يُرشِدُوكَ ، و إن طَلَبتَ العِلمَ قالوا : مُتَكَلِّفٌ مُتَعَمِّقٌ ، و إن تَرَكتَ طَلَبَ العِلمِ قالوا : عاجِزٌ غَبِيٌّ ، و إن تَحَقَّقتَ لِعِبادَةِ رَبِّكَ قالوا : مُتَصَنِّعٌ مُراءٍ ، و إن لَزِمتَ الصَّمتَ قالوا : ألكَنُ ، و إن نَطَقتَ قالوا : مِهذارٌ ، و إن أنفَقتَ قالوا : مُسرِفٌ ، و إنِ اقتَصَدتَ قالوا : بَخِيلٌ ، و إنِ احتَجتَ إلى ما في أيدِيهِم صارَمُوكَ و ذَمُّوكَ ، و إن لَم تَعتَدَّ بِهِم كَفَّرُوكَ ، فَهذِهِ صِفَةُ أهلِ زَمانِكَ .

امام على عليه السلام ـ در وصيت به فرزند خود حسن عليه السلام ـ فرمود : تو چه توقّعى دارى از اين مردمى كه اگر عالم باشى به تو ايراد مى گيرند و اگر جاهل باشى راهنمايى ات نمى كنند ، اگر در طلب علم برآيى، مى گويند : خود را به زحمت و زياده روى وا داشته است و اگر از طلب علم دست بكشى، مى گويند : ناتوان و كودن است . اگر در عبادت پروردگارت تأكيد و استوارى به خرج دهى، مى گويند : خود نما و رياكار است و اگر سكوت اختيار كنى، مى گويند : از سخن گفتن عاجز است و اگر سخن بگويى، مى گويند : پر گوست . اگر انفاق كنى، مى گويند : اسرافكار است و اگر صرفه جويى كنى، مى گويند : خسيس است . اگر به آنچه آنها دارند نيازمند شوى، از تو مى بُرند و به بد گويى ات مى پردازند و اگر به آنان اعتنايى نكنى، تكفيرت مى كنند؟! اين است خصوصيت مردم
زمانه تو .

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لَمّا شَكا عَلقَمَةُ إلَيهِ مِن ألسِنَةِ الناسِ ـ : إنَّ رِضا الناسِ لا يُملَكُ و ألسِنَتَهُم لا تُضبَطُ ، فكيفَ تَسلَمُونَ ممّا لَم يَسلَمْ مِنهُ أنبياءُ اللّه ِ و رُسُلُهُ و حُجَجُهُ عليهم السلام ؟! ··· أ لم يَنسُبُوا نَبِيَّنا محمّداً صلى الله عليه و آله إلى أنّهُ شاعِرٌ مَجنونٌ؟! ··· و ما قالوا في الأوصياءِ عليهم السلام أكثَرُ مِن ذلكَ ··· إنّ الألسِنَةَ التي تَتَناوَلُ ذاتَ اللّه ِ تعالى ذِكرُهُ بما لا يَلِيقُ بذاتِهِ كَيف تُحبَسُ عن تَناوُلِكُم بما تَكرَهُونَهُ ؟! .

امام صادق عليه السلام ـ آنگاه كه علقمه نزد ايشان از زبان مردم گله و شكايت كرد ـ فرمود : همانا خشنودى مردم را نمى توان به دست آورد و جلو زبانهايشان را نمى توان گرفت ؛ چگونه در امان مانيد از چيزى (زبان مردم) كه پيامبران و فرستادگان و حجّتهاى خدا عليهم السلام از آن در امان نماندند . . .؟
مگر به پيامبر ما محمّد صلى الله عليه و آله نسبت شاعرى و ديوانگى ندادند . . . و بيش از اينها درباره اوصيا نگفتند . . . زبانهايى كه درباره خداوند متعال سخنانى مى گويند كه شايسته ذات او نيست، چگونه از اظهار سخنانى كه شما ناخوش مى داريد خوددارى مى كنند؟

نمایش منبع

فهرست میزان الحکمه ج4

امام كاظم عليه‏ السلام:

لَيْسَ مِنّا مَنْ لَمْ يُحاسِبْ نَفْسَهُ فى كُلِّ يَوْمٍ فَاِنْ عَمِلَ خَيْرا اسْتَزادَ اللّه‏َمِنْهُ وَ حَمِدَ اللّه‏َ عَلَيْهِ وَ اِنْ عَمِلَ شَيْئا شَرّا اسْتَغْفَرَ اللّه‏َ وَ تابَ اِلَيْهِ؛

از ما نيست كسى كه هر روز اعمال خود را محاسبه نكند تا اگر نيكى كرده از خدا بخواهد بيشتر نيكى كند و خدا را بر آن سپاس گويد و اگر بدى كرده از خدا آمرزش بخواهد و توبه نمايد.

الاختصاص، ص 26

ادامــه »

:: دسته بندي احاديث بر اساس نام معصوم(ع) ::

ادامــه »

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685